Haberlerle ilgili en sık yapılan genellemelerden birisi hep kötü konuları ele alarak insanın içini kararttığıdır. Her ne kadar bir noktaya kadar haklılık payı olsa da haberlerin amacı insanları hayatlarını etkileyebilecek şeyler konusunda bilgilendirmek olduğundan, bunların sıklıkla dünyada yaşanan kötü şeyler olması kaçınılmaz. Küresel pandemi ile birlikte haberlerin karamsarlığı ve "iyi haberlere" ihtiyaç duyulması gibi konular tekrar gündeme taşındı. İnsanların umutlanmasını ya da mutlu hissetmesini sağlayacak olayları derleyen ve yalnızca bunlardan bahseden serilere olan ilgi de giderek artıyor. Bunun ne kadar ihtiyaç olduğu veya bunlara ne kadar yer verilmesi gerektiği konusunda dikkatli olmak gerektiğini düşünüyorum. Elbette haberler yalnızca yaşanan felaketler ve kötü olaylar üzerine olmak zorunda değil. Çözüm gazeteciliği gibi alanlar bunu dengelemek için çabalıyor. Fakat çözüm gazeteciliği ile şu anda moda olan "iyi haberler" arasında göz ardı edilmemesi gereken bir fark var. İyi haberler genellikle insanları bilgilendirmeyi değil, onları mutlu edecek şeyleri derleyip bunları sunmayı tercih ediyor. Her ne kadar kendilerini haber olarak adlandırmayı tercih etseler de insanların bu iyi haber konseptindeki içerikleri takip ederek dünyada olan bitenler hakkında bilgi sahibi olması oldukça güç. Aksine, bu tarz yayınlar yaptıkları seçmeler ve bağlamından koparılmış güzel olaylar ile insanların dünyayı eksik ve yanlış bir şekilde algılamasına sebep olabilir. Evet, dünyada çok fazla kötü olay yaşanıyor ve bazen iyi şeyleri görmek istiyoruz. Gazetecilik bunu dengeli ve bağlamından koparılmamış bir şekilde okura sunmak zorunda. Bu yüzden de şu anda "iyi haberler" olarak kendisini internette sunan birçok yayın belki de eğlence kategorisinde ele alınmalı ve okurların bu ayrımı algılamasına yardım edilmeli. Bu dengeyi sağlama konusunda da en önemli görev gazetecilere düşüyor. |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder